Coaching: je gevoel liegt nooit!

Tjitske werkt bij een consultancybureau als trainer, adviseur, leidinggevende en onderzoeker. Ze barst van de energie en vindt alles leuk. In haar functioneringsgesprek ontdekt ze dat ze niet durft te kiezen. Ze is bang om een verkeerde keuze te maken. Al die verschillende rollen gaan haar namelijk niet even goed af. Ze krijgt feedback op haar onderzoeksresultaten en vindt het erg moeilijk om dit te incasseren. Ze doet toch zo goed haar best en verzet bergen werk! 

Ik vraag haar om al haar verschillende rollen te zien als passagiers in haar bus met haarzelf als chauffeur. We spelen het uit in de ruimte met verschillende stoelen. Oh, er komt nog een 5e bij, ze is namelijk ook nog accountmanager voor de sector Gemeenten. Vindt ze ook leuk. Tjitske gaat op de verschillende stoelen zitten, leeft zich in in de rol en beantwoordt de vraag: hoe gaat het met jou op die stoel? De stoelen helpen haar om te gaan ervaren, te gaan voelen. Waar krijgt ze energie van, wat daagt haar uit, wat wil ze leren, ontdekken? Ze gaat de stoelen herordenen in de bus, en de leidinggevende wordt uit de bus gezet. Die keuze had vooral met status te maken, wordt ze zich bewust. Het trainers- en adviseursvak heeft haar passie, dat wil ze uitbouwen. Dat ze een kei is in het binnenhalen van werk, vindt ze leuk en kost haar geen energie. Maar wat te doen met de onderzoeker? Dat is voor haar een rustpunt in het werk, en dat heeft ze hard nodig. Ze gaat in gesprek om hier formeel tijd voor te krijgen. Ook in belang van de organisatie die haar connecties met de universiteit zeer waardeert. 

Door op de stoelen te gaan zitten, stopt het denken over..., en start het aan den lijve ervaren. Er is dan ook geen discussie meer mogelijk. Tjitske is volkomen helder in haar keuzes.